بسم الله الرحمن الرحیم
مهدی بروجردی
غدیرتداوم جریان الهی هدایت بشربود
پیغمبر اکرم صلوات الله علیه واله به فرمان خداوند تعالی امیر المومنین را جانشین بی بیدیل وبلا فصل وبلا شریک وبلا منازعه خویش معرفی فرمودند
بنا به دلائل متقن تاریخی وقرانی وروایی حضرت باری تعا لی ورسول مکرم شان (حضرت ختمی مرتبت محمد صلی الله علیه واله )از بدوامر رسالتشان برای تداوم واکمال دین مقدس اسلام حضرت علی علیه السلام را مد نظر داشتند لذا مکرر ایشان را به عنوان ولی وخلیفه ووارث وامام وجانشین معرفی می فرمودندد که اوج ظهور این معرفی غدیر خم است و البته نه اخرینش چراکه بعداز واقعه غدیرنیز چندین بار حضرت رسول اکرم صلی الله علیه واله به معرفی امیر علیه السلام اقدام نمودند که اخرین انها دستورآنحضرت به اخراج دانه درشتهای صحابه(بجز حضرت علی علیه السلام)بسوی جیش اسامه وتاکید ولعن برتخلف کنندگان از دستورش که بمنظور ایجاد محیط ارام ومناسب برای استقرار خلافت امیر المومنین علیه السلام صادر شده بود ونیز در خواست قلم وکاغذ برای نوشتن وصیت نامه در اخرین لحظات عمر شریفشان برای جلوگیری از گمراه شدن امتش که باممانعت آن شخص معلوم که نقش اساسی را در انحراف جریان جانشینی پیامبر اکرم صلی الله علیه واله داشت است
جریان نصب حضرت علی علیه السلام در تمام موارد تاریخی انچنان واضح وروشن بوده وهست که احدی از خواص معاصرین وصحابه پیامبر اکرم بویژه حاضرین در واقعه غدیر نه تنها انکار نکرده اند بلکه اذعان وتایید وروایت کرده اند ازجمله انها خود سران ثقیفه بنی ساعده بودند
مع الوصف چرا جریان جانشینی امیر المومنین علیه السلام برخلاف اینهمه روشنی واتقان نش به اسانی به انحراف کشیده شد ومهمتر اینه
بدون هیچ مقاومتی از سوی خواص صحابه وبه دنبال ان عوام الناس مودپذیرش واقع و منحرف شد مخصوصا به وسیله همان کسانی که درغدیر جانشینی علی علیه السلام را تبریک گفتند
ما میدانیم که متواتر ترین روایت روایت غدیر است که قریب 120 هفر انرا نقل کرده اند علاوه براین شاهدین غدیر قریب 120 هزار نفر بوده ان
فاصله زمانی از غدیر تا رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه واله حدود دوماه بوده است
اما چه میشود که به ابی اسانی امر به این روشنی انجام نمی شود
حقیقت این است که اساسی ترین علت نبودن ایمان لازم وکافی به حکم الله بودن انتصاب علی علیه السلام که از زبان پیغمبر اکرم صادر شده بود به عبارت دیگر عدم ایمان به عصمت پیغمبر اکرم از جانب تخلف کنندگان دستور پیغمبر اکرم بوده است
اینکه در تمام اظهارات خواص ودست اندر کاران ثقیفه وراویان ومورخین دوره صدر اسلام هیج کدام حرفی از انکار غدیر یا سایر احادیث ازجمله حدیث ثقلین ویا منزلت ویا انزار و... ونیز ایات شریفه ای که دراین باب نازل شده است گفته یا نوشته نشده است بلکه تمام حجت ودلیلی که برای توجیه اقدام خودشان اورده اند مصلحت اندیشی این حضرات بوده که باعث شده که جانشین منصوب رسول اکرم را کنار بزنند وکس دیگری را براین منصب بگمارند ایا دلیلی غیراز بی ایمانی به عصمت رسوالله می تواند داشته باشد میگفتند درست است که علی علیه السلام منصوب پیغمبر است اما مصلحت نیست ایشان خلیفه شود
واین استدلال تقریبا تمامی حجت عاملان اصلی ثقیفه وتابعین وتابعین تابعین بود (تااینکه بنی امیه بر منصب ریاست وسلطنت تکیه زدند که دیگر چشم روی حقایق بسته وشمشیر را بر علیه امامت وزعامت جانشینان بحق رسوالله صلی الله علیه واله کشید وتمام حقایق را انکار وغلب نمودند)
ازمطالب فوق مکشوف میشود که علت تخلف از فرمان رسول در امر جانشینی حضرت علی علیه السلام در در اغاز جریان انحراف انکار ویا کتمان اسناد انتصاب ولایت امیر علیه السلام نبوده بلکه عدم ایمان واعتقاد به عصمت پیامبر اکرم بوده است که مصلحت انیشی خودشان را بر درایت معصومانه رسوالله افضل دانستند البته این رفتار حتی در زمان حیات پیغمبر اکرم همواره ازشخص محوری جریان انحراف بروز مینمود وفرامین یا اقدامات ان حضرت را مورد اشکال و اعتراض قرار میداده است
موید این حقیقت تاریخی سخنان حضرات معصومین از جمله امام باقر علیه السلام است که فرمودند ارْتَدَّ النَّاسُ إِلَّا ثَلَاثَةَ نَفَرٍ سَلْمَانُ وَ أَبُو ذَرٍّ وَ الْمِقْدَادُ قَالَ الرَّاوِی فَقُلْتُ فَعَمَّارٌ قَالَ کَانَ جَاضَ جَیْضَةً ثُمَّ رَجَعَ ثُمَّ إِنْ أَرَدْتَ الَّذِی لَمْ یَشُکَّ وَ لَمْ یَدْخُلْهُ شَیْءٌ فَالْمِقْدَادُ فَأَمَّا سَلْمَانُ فَإِنَّهُ عَرَضَ فِی قَلْبِهِ أَنَّ عِنْدَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع اسْمَ اللَّهِ الْأَعْظَمَ لَوْ تَکَلَّمَ بِهِ لَأَخَذَتْهُمُ الْأَرْضُ وَ هُوَ هَکَذَا وَ أَمَّا أَبُو ذَرٍّ فَأَمَرَهُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ بِالسُّکُوتِ وَ لَمْ یَأْخُذْهُ فِی اللَّهِ لَوْمَةُ لَائِمٍ فَأَبَى إِلَّا أَنْ یَتَکَلَّم
نقل از رجال کشی صفحه 16 بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج64، ص: 16
